Mensen helpen geeft mij een kick.

Kim (43 jaar), brandweervrijwilliger

Ik ben sinds 2008 actief als brandweervrijwilliger in Wommelgem en sinds 2 jaar in Borsbeek. Het was de blindloopoefening tijdens de basisopleiding die me helemaal over de streep trok. Die vond ik zo intens en fantastisch om te doen, dat de klik er meteen was. Ook de eerste keer dat je in zo’n oefencontainer duikt, is heel bijzonder. De condities worden zo ingesteld dat de rooklaag mooi boven je hoofd hangt, echt knap om te zien. 

Daarnaast werk ik sinds 2 jaar op de brandweerschool, Campus Vesta. Hier geef ik vooral les over technische hulpverlening zoals het knippen van auto’s, het redden van personen bij instortingen, pompen, enzoverder. Het lesgeven vind ik echt een meerwaarde in dit beroep. Het groeipakket is bovendien interessant. Je krijgt extra kansen en leert zelf voortdurend nieuwe dingen bij. Zo krijgen we bijvoorbeeld binnenkort de kans om in samenwerking met Brandweer Zone Antwerpen naar Zwitserland te gaan voor een extra opleiding tunnelbrandbestrijding. 

Voordien combineerde ik het vrijwilliger zijn met mijn job als cipier in de gevangenis, maar dat begon zwaar door te wegen. In 2015 was ik mee naar een interventie waarvan ik helemaal was aangedaan. Het ging om een brand die was aangestoken om een moord te maskeren. Ik heb toen samen met mijn collega het slachtoffer gevonden. Dat heeft nog lang geknaagd omdat ik de volgende dag terug moest gaan werken in de gevangenis vol met mensen die zo’n dingen uitsteken. Ik ben uiteindelijk wel goed opgevangen in het team en begeleid door FIST (Fire Stress Team). Uiteindelijk ben ik als cipier gestopt in 2020, omdat ik hier de kans kreeg op Campus Vesta. 

De vriendschap van de ploeg, de boeiende opleidingen, de actie en het helpen van mensen. In een vingerknip moet je vertrekken om iemand te helpen in nood: dat geeft echt wel een kick. Elke interventie is anders en je ziet ook heel wat miserie. Maar soms krijg je dan achteraf een bedankkaartje en dat zijn echte kippenvelmomentjes. 

Het engagement als brandweervrijwilliger vergt wel wat tijd. Als je gezinsleven er niet achter staat, zou ik er niet aan beginnen. Je komt thuis na je werk, normaal gezien een moment van quality time met je vrouw of gezin. Maar als dan de pieper afgaat, moet je weer weg. En daar moest mijn vrouw in het begin toch ook even aan wennen. 

Cipier of brandweerman? Ongetwijfeld brandweerman!