Tegen mijn vriendin zeg ik soms al lachend: “de brandweer was eerst”.

Kevin (27), brandweervrijwilliger

In 2007 woedde er een zware brand in het bedrijf van mijn vader en ik kende ook al heel wat volk bij de brandweer. Dat trok me over de streep om me in te schrijven als brandweervrijwilliger. En ik heb er nog geen seconde spijt van! Ondertussen ben ik mijn tiende jaar actief als vrijwilliger in de kazerne van Lint. De opleiding kon ik destijds goed combineren met mijn studies Handelsingenieur en TEW in Leuven. Tijdens het studentenleven kan alles hé! (lacht) Maar ik ben ambitieus, dus inmiddels ben ik korporaal en ben ik ook met de opleiding tot sergeant gestart. Daarna ga ik gewoon verder en wie weet word ik zelfs ooit beroepsofficier. Het is gewoon verslavend!

Overdag werk ik als IT-consultant en maak ik apps. Omdat ik vaak van thuis werk, kan ik me veel beschikbaar stellen. Eigenlijk is het allemaal zo moeilijk niet voor je agenda. Een interventie komt wanneer ze komt. Je kan dat nu eenmaal niet plannen. Als de pieper gaat, laat je alles vallen en ben je weg. In die zin moet je als brandweervrijwilliger enkel tijd inplannen voor de opleiding en de oefeningen. Maar daarna is de rest volledig onvoorspelbaar. Eigenlijk gemakkelijk toch?

Ja, er wordt wel eens gevloekt binnen de relatie. Bijvoorbeeld wanneer je vrienden over de vloer komen, je net aan het koken bent en de pieper afgaat. Dan laat je de pot op het vuur staan en dan moet zij in de keuken overnemen. Ik zeg haar dan ook al lachend: de brandweer was eerst. Waarom zou ik me afmelden op die momenten? Stel dat ik iets zou missen! Over interventies wordt achteraf nog nagepraat. Daar wil je dus echt wel bij zijn. En natuurlijk doe ik het ook voor de uitdaging. Ik heb niet voor niets de opleiding gevolgd. Ik wil alle skills en kennis die ik heb geleerd, kunnen toepassen in de praktijk.  Ik rijd trouwens ook als vrijwilliger met de ziekenwagen van het Rode Kruis in Lier. Daar neem ik soms een dag verlof voor op mijn werk. Ieder zijn hobby’s hé. 

Mijn motivatie? De uitdaging en de vriendschappen. Heel de brandweer is je familie. Zelfs in andere landen gaan alle deuren open als je zegt dat je brandweerman bent. We hebben eens in Overijse in panne gestaan op de E411. Dan komt de brandweer van Overijse je depanneren en kun je achteraf nog iets drinken in de kazerne en mee een stukje taart eten. Gezellig!